In augustus verbleef Mariken Heitman als gastschrijver op de Wolkerstuin. Waarom meldde ze zich aan voor de Wolkerstuin en hoe heeft ze haar verblijf ervaren? Aan de hand van 3 vragen doet ze verslag.
Waarom wilde je graag logeren op de Wolkerstuin?
Ik ken het werk van Jan Wolkers en ik vind zijn natuurwaarnemingen en beschrijvingen zo liefdevol en rijk, tastbaar haast. Door mijn achtergrond als bioloog en tuinder is het eigenlijk altijd de natuur van waaruit ik schrijf. Dat herken ik in Wolkers. Ik was erg benieuwd hoe het zou voelen om te schrijven op een plek die zo groen en geliefd was door hem. Pas onlangs las ik zijn tuindagboeken en werd toen weer gegrepen door de vaart in zijn proza en de levenslust en werkkracht die hij in zijn tuin stak, dat wilde ik zien!
Wat vind je van Amstelglorie?
Wat een ontzettend mooie plek. Je voelt bij binnenkomst al dat hier met liefde en aandacht getuinierd en samengeleefd wordt. Ik had geen idee dat dit soort plekken bestond, en misschien is Amstelglorie ook wel uniek in zijn soort, maar wat een verademing dat er in de stad zo’n fijne oase is. Het viel me ook op dat iedereen weliswaar een heel eigen tuin en huisje heeft, maar dat er tegelijkertijd een gemeenschappelijk gedragen idee aan ten grondslag lijkt te liggen. Een ideaal dorpje, eigenlijk.
Wat vertel je aan vrienden over je maand op de Wolkerstuin?
Dat ik hier heerlijk rustig heb geschreven en dat al het groen en de afwezigheid van prikkels, wifi, tv, een verademing was. Dat wat ik als schrijver het allerliefste wil, gebeurde: de tijd stond een maandje stil. En dat bureau, met dat fenomenale uitzicht!
En dat ik geen grote garnalen at en geen champagne dronk (wat krijg je honger van Wolkers’ dagboeken..), dat ik daarvoor eerst nog wat meer moet schrijven. Maar dat ik wel snijbiet uit de tuin at en koele witte wijn dronk met aardige gasten.
Maar het liefst vertel ik over de konijnen, lijsters, pimpelmezen, eenden, de lieve tuin vol warrige koekoeksbloemen, harige wilgenroosjes… de kaardebol naast het raam, dat ik ’s ochtends openzette om de zon binnen te laten, en de eekhoorn die aan mijn teen snuffelde.
Mariken Heitman: bioloog, docent, schrijfster
Mariken Heitman groeide op tussen de Veluwe en de IJssel. Zij studeerde biologie in Utrecht en was als tuinder een aantal jaar werkzaam in de biologische groenteteelt. Ze geeft les op een middelbare landbouwschool en publiceerde eerder fictie op ‘deFusie’. In januari 2019 verscheen haar debuut ‘De wateraap’. Deze roman is genomineerd voor de Jan Wolkersprijs 2019.
